اندازه گیری میزان لیگنین در بذر و فعالیت آنزیم های پراکسیداز و لاکاز در آریل برخی ژنوتیپ های نرم دانه و سخت دانه انار طی مراحل مختلف رشدی میوه

به منظور بررسی فرایند سخت شدن بذر در انار، برخی پارامترهای بیوشیمیایی مربوط به آن در قسمت گوشتی آریل یا در بذر تعدادی ژنوتیپ نرم دانه و سخت دانه انار در زمان های مختلف رشدی میوه، از تشکیل تا رسیدن آن ارزیابی شد. اندازه گیری میزان لیگنین در بذر و بقیه اندازه گیری ها در قسمت گوشتی آریل انجام شد. تجزیه واریانس داده ها تفاوت های معناداری بین ژنوتیپ ها و مراحل مختلف رشدی نشان داد. میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در مرحله اول نمونه گیری که دانه ها کاملا نرم بودند، در همه آن ها نسبتا زیاد بود، سپس در مراحل دوم (شروع سخت شدن در ژنوتیپ های سخت دانه) و سوم اندازه گیری کاهش یافت و در مرحله آخر در ژنوتیپ های سخت دانه افزایش و به چهار برابر ژنوتیپ های نرم دانه رسید، در حالی که در انواع نرم دانه ثابت ماند. میزان فعالیت آنزیم لاکاز طی فصل رشد روند نامشخص تری از خود نشان داد و تفاوت های زیادی در ژنوتیپ های سخت و نرم دانه نشان نداد، اگر چه در اغلب ژنوتیپ ها میزان آن در مراحل پایانی رشد میوه کاهش یافت. در ژنوتیپ های نرم دانه میزان پروتئین کل در مرحله اول نمونه برداری بیشتر از بقیه مراحل بود و در مرحله دوم کاهش یافت و در مراحل بعدی با کمی افزایش تقریبا ثابت ماند. در ژنوتیپ های سخت دانه میزان پروتئین کل تا مرحله سوم رشدی کاهش و سپس افزایش نشان داد و در نهایت میزان پروتئین کل در ژنوتیپ های نرم و سخت دانه در مرحله آخر نمونه برداری به یک مقدار مشابه رسید. میزان لیگنین بذر طی مراحل رشدی در همه ژنوتیپ ها روند افزایشی نشان داد، ولی در همه مراحل در انواع نرم دانه مقداری کمتر از انواع سخت دانه بود. با توجه به نتایج، تفاوت قابل توجه در میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در مرحله آخر رشدی، و فعالیت بسیار بیشتر این آنزیم نسبت به آنزیم لاکاز (حداقل ده هزار برابر)، ممکن است آنزیم پراکسیداز آنزیم اصلی در ایجاد تفاوت در سختی بذور انار باشد.