بررسی زمان صرف شده برای انجام مراقبت مستقیم وغیرمستقیم پرستاری

زمان صرف شده در فعالیت های پرستاری شاخص مناسبی برای برآورد تعداد و نوع نیروی انسانی مورد نیاز است. یکی از دلایل زمان سنجی فعالیتهای پرستاری کمک به مدیران پرستاری در جهت تعیین زمان صرف شده در فعالیتهای مختلف پرستاری و سازماندهی آرایش نیروها و ترکیب مهارتها بطور موثر می باشد.
این پژوهش با هدف تعیین میانگین زمان صرف شده برای انجام مراقبت مستقیم و غیرمستقیم پرستاری در بخشهای داخلی- جراحی انجام شده است.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی فعالیت 44 پرستار بالینی شاغل در بخشهای داخلی و جراحی به روش نمونه گیری آسان در بیمارستانهای شرق گیلان بررسی شد. ابزار گردآوری چک لیستی مشتمل بر چهار بخش اطلاعات دموگرافیک، زمان سنجی فعالیت مستقیم، غیرمستقیم و غیرپرستاری بود. هر یک از پرستاران در پنج شیفت متناوب 8 ساعته صبح توسط یک مشاهده گر مورد مشاهده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آزمون آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها نشان داد میانگین زمان صرف شده در مراقبت مستقیم پرستاری در طی روزهای بررسی 11/1±21/5 دقیقه بوده و میانگین مراقبت غیرمستقیم 10±22/1 دقیقه به ازای هر بیمار بود. بعلاوه تفاوت زمان ارائه مراقبت مستقیم و غیرمستقیم تحت تاثیر متغیرهایی چون بخش، بیمارستان، سابقه کار، وضعیت تاهل و بیمارستان محل ارائه مراقبت قرار داشت.
زمان مراقبت مستقیم به ازای هر بیمار کمتر از حد استاندارد است. عامل تفاوت زمان مراقبت مستقیم و غیرمستقیم، نوع سازماندهی بیمارستانها می باشد. بدین ترتیب با تغییر در آرایش و سازماندهی نیروها و استفاده از نیروهای کمکی می توان زمان مراقبت مستقیم را افزایش داد.