بررسی استرس درک شده و سازگاری مذهبی در زنان مراقبت کننده از سالمندان مبتلا به دمانس

مراقبان بیماران مبتلا به دمانس با چالشها و پیامدهای منفی ناشی از استرس مواجه می باشند. تاثیر موقعیت های تنش زا بر سلامت روان وابسته به عواملی مانند نحوه سازگاری با استرس معرفی شده و سازگاری مذهبی به عنوان یکی از جنبه های مهم حمایتی در مراقبان مطرح گردیده است. هدف این مطالعه تعیین وضعیت استرس درک شده و سازگاری مذهبی در زنان مراقبت کننده از سالمندان مبتلا به دمانس بود.
در این پژوهش مقطعی 100 نفر از زنان مراقب سالمندان مبتلا به دمانس مراجعه کننده به انجمن آلزایمر ایران و یک کلینیک مغز و اعصاب با استفاده از نمونه گیری متوالی در سال 1392 انتخاب شدند. داده ها با پرسش نامه های استرس درک شده و سازگاری مذهبی جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون خطی چندگانه تحلیل گردید.
میانگین استرس درک شده 86/5±00/30 (محدوده نمرات 45-10) بود. مراقبانی که هیچ کمکی دریافت نمی کردند استرس بالاتری را درک نمودند (040/0=p). میانگین سازگاری مذهبی مثبت 96/4±57/23 (دامنه 28-7) و در مقیاس سازگاری مذهبی منفی 29/2±82/8 (دامنه 19-7) بدست آمد. ارتباط معنی دار بین سازگاری مذهبی مثبت با تحصیلات (023/0=p) و نیز سازگاری مذهبی منفی با وضعیت اقتصادی (050/0=p) مشاهده گردید. بین استرس درک شده با سازگاری مذهبی مثبت (398/0=p، 085/0=r) و منفی (432/0=p، 079/0-=r) همبستگی معنی دار مشاهده نشد.
با توجه به یافته های پژوهش مبنی بر استرس درک شده در حد متوسط و سازگاری مذهبی مثبت نسبتا مطلوب در افراد مورد مطالعه، پیشنهاد می گردد برنامه های مداخله ای حمایتی و آموزشی جهت مدیریت استرس و ارتقای سازگاری مذهبی در زنان مراقبت کننده از سالمندان مبتلا به دمانس طراحی گردد.