فارماکوژنومیک وسلول های بنیادی سرطان

فارماکوژنومیک در زمینه سرطان هم چنان به عنوان مناسب ترین راهکار برای درمان فردی بیماران در نظر گرفته می شود، اگرچه تاکنون کاربرد بالینی آنها به چند ژن محدود بوده است. در شماری از سرطان هارابطه بین ژنوتیپ و نتایج بالینی امیدبخش بوده است، اما از آن جا که اغلب مطالعات فارماکوژنومیک جاری به نقش در حال ظهور سلول های بنیادی سرطانی (cancer stem cells، CSCs) در حساسیت و مقاومت در برابر دارو ها توجهی نداشته است، نتایج پرفروغی حاصل نگردیده است. سلول های بنیادی سرطانی به عنوان یک ریز جمعیت سلولی در تومورها، ظاهرا تنها سلول های آغاز کننده تومور های سرطانی در یک بدخیمی هستند و به همین دلیل در راس رده بندی سلول های سرطانی قرار می گیرند. با این حال، مطالعات فارماکوژنومیکی تفاوت های ژنتیکی موجود در مسیر های پیام رسانی ویژه ای که در این سلول ها به نحو متمایزی از دیگر سلول ها فعالتر است، نادیده گرفته است. افزون بر این، در بسیاری از بدخیمی ها، سلول های بنیادی سرطانی نشان دهنده یک زیرجمعیت نادر است. بنابراین، کل نیمرخ بیانی تومورها ممکن است در اصل تحت تاثیر الگوهای بیانی سلول های بنیادی سرطانی باشند. در این مقاله مروری، شواهد موجود در مقامت دارویی سلول های بنیادی سرطانی مورد بررسی قرارگرفته و نشان داده شده است که چگونه تغییرات ژنتیکی رایج در ژن های مربوط به سلول های بنیادی سرطانی ممکن است پیش بینی کننده پاسخ فرد به عامل های ضد سرطانی باشد. هم چنین، دیدگاه ها و راهکارهای جدید در شناسایی این سلول ها مورد بحث قرار گرفته است.