ارزیابی حضور فلزات سنگین در نمک و آب دریاچه مهارلو در مقایسه با غلظت آنها در سنگ نمک معادن سیرجان، لار و فیروزآباد

دریاچه مهارلو از مهم ترین اکوسیستم های آبی ایران است که در معرض خطرات ناشی از مدیریت آب، برداشت نمک و آلودگی های شدید، به ویژه فلزات سنگین قرار دارد. در این پژوهش غلظت کروم، مس، آرسنیک، کادمیم و سرب در نمک و آب مناطق شمالی و جنوبی دریاچه مهارلو ارزیابی شد. پس از هضم نمونه های برداشت شده از هر بخش، میزان فلزات سنگین توسط دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد. بر اساس میانگین مقادیر اندازه گیری شده، ترتیب فلزات در نمونه های نمک در شمال و جنوب دریاچه مشابه و به صورت Cr> Cu> As> Cd> Pb بود. در نمونه های آب، ترتیب مقادیر فلزات در هر دو بخش یکسان (Cr > Cu > As > Pb > Cd) بود. نتایج نشان داد غلظت فلزات موجود در نمک و آب، به جز فلز سرب، در بخش شمالی دریاچه نسبت به بخش جنوبی آن بیشتر است. همچنین مقایسه میانگین غلظت فلزات مورد بررسی در نمک دریاچه با سنگ نمک معادن سیرجان، لار و فیروزآباد نشان داد که بیشترین غلظت فلزات مس، کادمیم و سرب در نمک دریاچه و برای آرسنیک و کروم به ترتیب در سنگ نمک لار و فیروزآباد وجود دارد. به طور خلاصه می توان نتیجه گرفت که تغییرات غلظت فلزات در دو بخش شمالی و جنوبی دریاچه ناشی از ورود فاضلاب ها و پساب های مختلف شهری، صنعتی و بیمارستانی شهر شیراز و سایر فعالیت های انسانی به ویژه فعالیت های کشاورزی در حوزه های منتهی به بخش شمالی دریاچه است و اقداماتی برای پیشگیری در منطقه، بیش از پیش لازم است.