بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی بر سازگاری زندانیان مرد

هدف پژوهش، پاسخگویی به این سوال بود که آیا مشاوره گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی، بر سازگاری زندانیان مرد موثر است؟ روش پژوهش، آزمایشی با گروه کنترل در بین زندانیان مرد در زندان مرکزی شهرکرد در سال 1391 بود؛ 40 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده چندمرحله ای انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل جایگزین شدند. از پرسشنامه سازگاری بل به عنوان ابزار غربالگری استفاده گردید. سپس برنامه مشاوره گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی به مدت 12جلسه یک ونیم ساعته بر روی اعضای گروه آزمایشی اجرا شد. پس از پایان مداخله درمانی، پس آزمون و بعد از یک ماه آزمون پیگیری از هر دو گروه اخذ گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل اندازه های مکرر استفاده شد و نتایج نشان داد که بین میانگین نمره سازگاری دوگروه در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود دارد (002/ 0 >P)؛ درنتیجه می توان گفت که مشاوره گروهی به شیوه یکپارچه توحیدی بر سازگاری زندانیان مرد موثر است.