بررسی رابطه سبک های دلبستگی و استحکام من با سازگاری با ناباروری در زنان مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولیعصر (بیمارستان امام خمینی تهران) در سال 1393

نا باروری تجربه ای استرس زا برای زنان است که نیاز به سازگاری هیجانی بالایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه استحکام من و سبک های دلبستگی با سازگاری با ناباروری در زنان انجام شد.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است. تعداد 346 زن نابارور مراجعه کننده به درمانگاه ناباروری مرکز تحقیقات بهداشت باروری ولیعصر (بیمارستان امام خمینی تهران) در این پژوهش شرکت کردند. داده ها با استفاده از پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، مقیاس دلبستگی بزرگسال (AAI)، مقیاس استحکام من (ESS) و مقیاس سازگاری با بیماری (AIS) به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد.
بین سبک دلبستگی ایمن و سازگاری با ناباروری همبستگی مثبت معنادار (05/0p<، 12/0=r) و بین سازگاری با ناباروری و دلبستگی اجتنابی (01/0p<، 21/0-=r) و دلبستگی دوسوگرا همبستگی منفی معنادار (01/0p<، 37/0-=r) وجود داشت. همچنین، بین استحکام من و سازگاری با ناباروری همبستگی مثبت (01/0p<، 41/0=r) وجود داشت. بین تعداد درمان های دریافت شده با سازگاری با ناباروری نیز همبستگی منفی معنادار (01/0p<، 35/0-=r) وجود داشت. در تحلیل رگرسیون، استحکام من، سبک دلبستگی دوسوگرا و تعداد درمان های دریافت شده پیش بینی کننده 35% از واریانس سازگاری با ناباروری بودند.
نتایج این پژوهش می تواند در شناسایی افراد در معرض خطر و طراحی مداخلات روانشناختی مفید باشد.