بررسی اثر نانوذرات نقره بر بیوفیلم های ناشی از استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس

استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس پلی ساکارید خارج سلولی تولید می کند که به عنوان بیوفیلم شناخته می شود. بیوفیلم در ایجاد عفونت های این باکتری بسیار موثر است و می تواند روی وسایل پزشکی که در بدن به کار گرفته می شوند، ایجاد شود. هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر نانوذرات نقره کلوئیدی بر رشد باکتری استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و بیوفیلم ناشی از آن بود.
در این مطالعه مقطعی تجربی، آزمایشات بر روی 13 ایزوله بالینی و یک سویه استاندارد استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (ATCC 12228) انجام شد. حداقل غلظت ممانعت از رشد (MIC) و کشندگی (MBC) نانوذرات با روش رقت در آگار تعیین شد. آزمایشات ایجاد بیوفیلم با روش میکروتیتر پلیت و رنگ آمیزی با سافرانین انجام شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه تحلیل شدند.
میانگین MIC و MBC نانوذرات برای ایزوله های بیمارستانی به ترتیب 61/19±350 و ppm05/64 ± 69/707 بود و نانوذره در غلظت های پایین اثر باکتریواستاتیک داشت. نانوذره در غلظت ppm 5/0 اثر ضد بیوفیلمی داشت و با افزایش غلظت تا ppm 4 اثر ضد بیوفیلمی آن افزایش یافت. همچنین، نانوذره در غلظت های بالاتر از ppm 150 توانایی از بین بردن بیوفیلم تشکیل شده را داشت.
نتایج تحقیق نشان داد نانوذرات کلوئیدی نقره توانایی مهار تشکیل بیوفیلم استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس را دارند و می توان پیشنهاد داد که از این ترکیبات در تهیه روکش های پروتزها و وسایل مصنوعی که در بدن تعبیه می شوند و یا پوشاندن سطوح مراکز درمانی استفاده شود.