ارزیابی صفات زراعی رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) و شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) در کشت مخلوط

به منظور بررسی عملکرد و اجزای عملکرد رازیانه و شنبلیله در الگوهای مختلف کشت مخلوط و تک کشتی، آزمایشی با استفاده از روش های جایگزینی و افزایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال زراعی 1391 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل کشت مخلوط افزایشی در سه سطح (100 درصد رازیانه+ 33، 66 و 100 درصد شنبلیله)، کشت مخلوط جایگزینی در شش سطح (1:1، 1:2، 2:1، 2:2، 1:3، 3:1)، کشت خالص رازیانه و کشت خالص شنبلیله بودند. نتایج نشان داد که تمامی صفات بررسی شده به غیر از وزن هزاردانه و شاخص برداشت رازیانه به طور معنی داری در سطح احتمال 5 درصد تحت تاثیر الگوهای مختلف کاشت قرار گرفتند. عملکرد شنبلیله و رازیانه با افزایش نسبت هر یک در کشت مخلوط افزایش یافت، به طوری که در شنبلیله بیشترین عملکرد دانه از کشت خالص و کمترین آن از سری جایگزینی 3:1 حاصل شد. همچنین در رازیانه، سری افزایشی 100 درصد رازیانه + 33 درصد شنبلیله و سری جایگزینی 1:3 به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشتند. نسبت برابری زمین در همه آرایش های کاشت بیشتر از یک بود.