بررسی اختلال شنوائی در سالمندان مناطق روستائی شهرستان رشت

سالمندی روندی فیزیولوژی است و در آینده روند سالمندی جمعیت ایران با شتاب بیشتری ادامه پیدا خواهد کرد. کاهش شنوایی شایع ترین تظاهر اتولارینگولوژی در سالمندان است و در عین داشتن هزینه های مستقیم و غیر مستقیم برای افراد و سیستم های بهداشتی، در موارد بسیاری از نظر دور می ماند.
بررسی اختلال شنوایی در سالمندان مناطق روستائی شهرستان رشت با توجه به اهمیت مساله بهداشت و طب سالمندی. در این بررسی مقطعی توصیفی در سال 1392، نخست به طور تصادفی 35 روستای شهرستان رشت انتخاب و سالمندان آنها نیز به صورت تصادفی شناسایی و دعوت شدند. پس از دریافت رضایت نامه کتبی، سالمندان توسط پزشکان عمومی و متخصص گوش و حلق و بینی و همچنین یک رادیولوژیست بررسی شده و داده ثبت و تجزیه و تحلیل آماری شد.
از412 سالمند (8/52% مرد و 2/47 زن %)، در 324 نفر آزمون شنوایی سنجی انجام شد که کاهش شنوائی حسی-عصبی در 290 مورد (5/89%) کاهش شنوائی هدایتی در 13 فرد (01/4%)، نوع مختلط در یک مورد(3/0%)،و شنوایی طبیعی در 20 مورد (17/6%) تشخیص داده شد. 263 نفر (68/90%) کاهش شنوایی خفیف و متوسط و 27 نفر(31/9%) کاهش شنوائی شدید و بیشتر داشتند. الگوی کاهش شنوائی در فرکانس های بالا در 247 مورد (23/76%)، الگوی خطی در 53 نفر(35/16%) و در فرکانس های پایین در 4 مورد (23/1%) بدست آمد.
در جامعه سالمندان مناطق روستائی شهرستان رشت، فراوانی اختلالات شنوائی کمابیش شایع و چشمگیر است.