اثربخشی آموزش دلگرمی مبتنی بر رویکرد آدلری بر بهبود بهزیستی هیجانی و اجتماعی دانش آموزان مدارس شبانه روزی

هدف این مطالعه بررسی تاثیر آموزش دلگرمی مبتنی بر رویکرد آدلری بر بهبود بهزیستی هیجانی و اجتماعی دانش آموزان مدارس شبانه روزی بود. این پژوهش به شیوه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانش آموزان پسر ساکن در مدارس شبانه روزی شهر خرم آباد در سال تحصیلی 92-1391 بوده است. نمونه پژوهش 40 نفر از دانش آموزان پسر بودند که از میان 6 مدرسه شبانه روزی خرم آباد به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت قرعه کشی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (20 نفر برای هر گروه). در فرآیند اجرا، گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش دلگرمی مبتنی بر رویکرد آدلری قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی ذهنی بزرگسالان استفاده شد. این پرسشنامه ابعاد هیجانی و اجتماعی بهزیستی ذهنی را ارزیابی می کند. نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری (MANCOVA) نشان داد که آموزش دلگرمی مبتنی بر رویکرد آدلری بر بهبود بهزیستی هیجانی و اجتماعی این دانش آموزان موثر بوده است (001/0≥P). از آنجا که آموزش دلگرمی می تواند بر ایجاد اعمال و بینش های نو و اصیل تاثیری اساسی داشته باشد و هیجانات مثبت نیز می تواند از همین اعمال و بینش های نو خلق شود، بنابراین این درمان به بهبود بهزیستی هیجانی و اجتماعی در این دانش آموزان می انجامد.