ارزیابی غلظت و خطر غیر سرطان زایی آرسنیک آبهای زیرزمینی با استفاده از مدل توزیع فضایی (نقشه کریجینگ سطحی): منطقه هشتبندی میناب، ایران

ورود فلزات سنگین مانند آرسنیک به منابع آبی به علت تجمع بیولوژیکی، سمی بودن و پایداری محیطی می تواند اثرات نامطلوبی بر سلامت انسان و اکوسیستم داشته باشد.
جهت تهیه نقشه کریجینگ سطحی، غلظت آرسنیک در طول سال 13-2012 و در 17 حلقه چاه منطقه هشتبندی میناب اندازه گیری شد. با استفاده از مدل توزیع فضایی، غلظت آرسنیک آبهای زیرزمینی و سهم خطر (HQ) که نشان دهنده خطر غیر سرطان زایی است، مورد ارزیابی قرار گرفت.
میانگین و دامنه غلظت آرسنیک آب زیرزمینی به ترتیب ppb 56/2±69/7 و ppb 7/23- ND بود. غلظت آرسنیک آبهای زیرزمینی در فصل پاییز (شمال غرب منطقه)، در فصل زمستان (شمال شرق)، در فصل بهار (شمال شرق، شمال غرب و مرکز) و در فصل تابستان (مرکز و شرق) در محدوده غیرایمن قرار داشت. جذب روزانه مزمن (CDI) و سهم خطر جمعیت منطقه هشتبندی به ترتیب mg/kg-d 00028/0 و 92/0 محاسبه گردید.
میانگین غلظت آرسنیک و سهم خطر جمعیت شهر هشتبندی به ترتیب در محدوده نگران کننده و ایمن قرار دارند. نقشه های فضایی تهیه شده به روش کریجینگ نشان داد که در مناطق شمال شرق، بیشترین و در جنوب و جنوب غرب کمترین غلظت آرسنیک و به دنبال آن سهم خطر مشاهده گردید. از مدل توزیع فضایی می توان در ارزیابی غلظت و خطر آلاینده های محیطی استفاده شود.