بررسی تاثیر سطوح مختلف آبیاری جویچه ای و تراکم بوته بر کارایی مصرف آب در چغندرقند

به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف آبیاری جویچه ای و تراکم بوته بر خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند این تحقیق در شهرستان الشتر در سال زراعی 1389 در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با چهار تکرار به صورت کرت های خرد شده(اسپیلت پلات) انجام شد. کرت های اصلی A شامل سه سطح شامل، a1 = آبیاری کامل جویچه با فاصله ردیف 50 سانتیمتر و یک ردیف کاشت، a2 = آبیاری یک در میان جویچه ها با فاصله ردیف 50 سانتیمتر و یک ردیف کاشت و a3 = آبیاری کامل جویچه با فاصله ردیف 75 سانتیمتر و دو ردیف کاشت می باشد. کرت فرعی B شامل سه سطح تراکم بوته شامل، 100000 = b1، 80000= b2 و 66666 = b3 بوته در هکتار می باشد. هر کرت آزمایشی شامل 4 ردیف کشت به طول40 متر بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین سطوح فاکتور اصلی و فرعی از نظر عملکرد ریشه، مقدار آب مصرفی، درصد قند خالص و ناخالص، کارایی مصرف آب بر اساس عملکرد ریشه و قند، و همچنین ناخالصی پتاسیم تفاوت معنی داری وجود دارد و بالاترین کارایی مصرف آب بر اساس عملکرد قند مربوط به تیمار a3b1 با مقدار 496/1 کیلوگرم بر متر مکعب آب با عملکرد 24/11 تن قند خالص در هکتار می باشد. بنابراین تیمار a3b1 نسبت به سایر تیمارها به عنوان تیمار برتر انتخاب شد.