ارزیابی نظریات فقهاء در مورد روایات گسترش دهنده زکات بر غیر اقلام نه گانه

بیشتر فقی هان شیعه بر اساس یک دسته از روایات، موارد وجوب زکات را در نه مورد منحصر دانسته اند و روایات گسترش دهنده زکات بر غیر اقلام نه گانه را، حمل بر تقیه یا استحباب نموده اند، برخی از فقها تعیین متعلق زکات را از اختیارات حاکم اسلامی دانسته و این دسته از روایات را حمل بر حکم ولایی نموده اند؛ اما بررسی این دسته از روایات این موضوع را نشان می دهد که حمل آن ها بر تقیه راه حل درستی برای حل تعارض آن ها نیست و هم چنین هیچ گونه شاهدی در خود روایات بر حمل آن ها بر حکم استحبابی وجود ندارد، لسان این دسته از روایات به گونه ای است که با احکام ولایی نیز نمی سازند، لذا جمع مطلوب میان آن ها اقتضا می کند که صدور این دسته از روایات از ائمه(ع) را از باب حق تشریعی بدانیم که از طرف خداوند بر ایشان تفویض شده است، چنانچه چنین حقی بر پیامبر(ص) واگذارشده بود.