مقایسه مدل ریاضی گمپرتز و شبکه عصبی مصنوعی جهت تخمین فراسنجه های رشد جوجه های گوشتی دریافت کننده عصاره کنگرفرنگی از طریق آب آشامیدنی

این آزمایش به منظور تعیین اثر مصرف سطوح مختلف عصاره کنگرفرنگی از طریق آب آشامیدنی بر فراسنجه های رشد جوجه های گوشتی برآوردشده توسط مدل ریاضی گمپرتز و مقایسه توان پیش بینی آن با شبکه عصبی مصنوعی انجام گرفت. به این منظور از 250 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل تیمار شاهد (آب فاقد عصاره کنگرفرنگی) و تیمارهای حاوی 100، 200، 300 و 500 میلی گرم عصاره کنگرفرنگی در هر لیتر آب آشامیدنی بود. در روزهای 1، 2، 7، 14، 21، 24، 27، 30، 33، 35 و 42 پرورش، جوجه ها بعد از 3 ساعت گرسنگی وزن کشی شدند. بیشترین وزن زنده بلوغ به گروه شاهد مربوط بود و کمترین آن در جوجه هایی مشاهده شد که آب آشامیدنی آن ها حاوی 200 میلی گرم عصاره کنگرفرنگی (آرتیشو) در هر لیتر بود. ضریب رشد نسبی در جوجه های دریافت کننده 200 میلی گرم عصاره آرتیشو به طور معناداری بیشتر از جوجه های گروه شاهد و جوجه های دریافت کننده 300 میلی گرم عصاره آرتیشو بود (05/0>P). نتایج مقایسه شاخص های توان پیش بینی مدل ها نشان داد که مدل شبکه عصبی مصنوعی با داشتن ضریب تبیین 9998/0 در مقایسه با ضریب تبیین 9977/0 مدل غیرخطی گمپرتز، برآورد نزدیک تری از وزن جوجه های گوشتی در پایان دوره پرورش داشت. شبکه عصبی مصنوعی با داشتن میانگین مربعات خطا، میانگین انحراف مطلق، میانگین درصد خطای مطلق و اریبی کمتر در مقایسه با مدل غیرخطی گمپرتز، برآورد بهتری از وزن جوجه های گوشتی در 42 روزگی ارائه کرد.