اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی برخودپنداره و احساس تنهایی دانش آموزان با آسیب شنوایی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر خودپنداره و احساس تنهایی دانش آموزان با آسیب شنوایی است. طرح پژوهش، آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر با آسیب شنوایی مقطع راهنمایی شهرستان ساری در سال تحصیلی 90-1389 بود. نمونه ای به حجم 30 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جای دهی شدند. برای جمع آوری داده ها ازمقیاس تجدید نظر شده احساس تنهایی و مقیاس خودپنداره راجرز استفاده شد و برای گروه آزمایش، آموزش مهارت های ارتباطی در 8 جلسه 90 دقیقه ای برگزار شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد آموزش مهارت های ارتباطی موجب کاهش احساس تنهایی و افزایش میزان خودپنداره دانش آموزان با آسیب شنوایی می شود. این نتایج می تواند پشتوانه ای برای کاربست آموزش مهارت های ارتباطی درکنار دوره های آموزش تحصیلی برای دانش آموزان با آسیب شنوایی باشد.