تاثیر سه شیوه تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر سطوح سرمی آدیپونکتین و مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن

هدف اصلی از انجام این مطالعه، مقایسه تاثیر سه شیوه تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر سطوح سرمی آدیپونکتین و مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن است.
در این مطالعه نیمه تجربی تعداد 40 نفر از زنان سالمند (دامنه سنی: 82 /0±34/ 60 سال، قد: 01/ 0±155سانتی متر و وزن: 89/ 1± 72/ 71 کیلوگرم) به روش هدفمند انتخاب شدند و بطور تصادفی در یکی از چهار گروه: تمرین استقامتی + قدرتی (E+S) (n=9=)، قدرتی + استقامتی (S+E) (n=10=)، ترکیبی چرخشی (CI) (n=12=) و کنترل (n=9) قرار گرفتند. سطوح آدیپونکتین سرم و شاخص مقاومت به انسولین قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری شدند. برنامه های تمرینی به مدت هشت هفته و سه روز در هفته انجام شد. از آزمون تی وابسته جهت تغییرات درون گروهی و از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه جهت بررسی اختلاف بین گروه ها استفاده شد.
پس از هشت هفته تمرین ترکیبی در مقایسه ی درون گروهی، در هر سه گروه تجربی کاهش معنی داری در وزن، BMI، درصد چربی بدن و گلوکز ایجاد شد(05/ 0>P). در مقایسه بین گروهی، تفاوت معنی داری در وزن (017/ 0=p) و (BMI (023/ 0=p و عدم تغییر معنی داری در آدیپونکتین و مقاومت به انسولین مشاهده شد(05/ 0

نتیجه گیری

با توجه به نتایج، علارغم تغییرات مثبت در ترکیب بدن و درصد چربی بدن، هیچ کدام از سه روش تمرین ترکیبی تغییر معنی داری در سطوح سرمی آدیپونکتین و مقاومت به انسولین در زنان سالمند دارای اضافه وزن ایجاد نکرد.