شناسایی باکتری های غیرتخمیرکننده مقاوم به چنددارو تولیدکننده آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) جداشده از خون بیماران، با استفاده از روش های فنوتایپی در شیراز

ظهور باکتری های غیرتخمیرکننده مقاوم به چنددارو تولیدکننده آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs)، هم اکنون به عنوان یک مشکل عمده در بیماران بستری مطرح است. هدف این مطالعه، بررسی گسترش باکتری های غیرتخمیرکننده مقاوم به چنددارو تولیدکننده آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) جداشده از خون بیماران، با استفاده از سیستم اتوماتیک BACTEC 9240 در شیراز (ایران) بود.
روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، 4825 نمونه خون از بیماران مشکوک به باکتریمی بستری در بیمارستان های شهر شیراز گرفته شد و وارد شیشه های محیط کشت خون سیستم اتوماتیک BACTEC 9240 گردید. با استفاده از تست های بیوشیمیایی تعبیه شده در سیستم API 20E اختصاصی، باکتری های غیرتخمیرکننده، مورد شناسایی نهایی قرار گرفتند. تست حساسیت آنتی بیوتیکی و شناسایی سویه های تولیدکننده ESBL، با استفاده از تست فنوتیپی DDST بر اساس پروتکل(CLSI(2014 انجام پذیرفت.
از کل 4825 نمونه خون جمع آوری شده، 1145 کشت خون (24درصد)، توسط سیستم BACTEC از نظر رشد میکروارگانیسم مثبت تشخیص داده شدند. از بین تمام ارگانیسم های جداشده از کشت های خون مثبت، 206 ارگانیسم، باکتری های گرم منفی غیرتخمیر کننده بودند. شایع ترین باکتری های غیرتخمیر کننده جداشده به ترتیب: پسودوموناس (48%)، اسینتوباکتر (7/ 41%) و استنوتروفوموناس (2/ 8%) بودند. در ایزوله های اسینتوباکتر، تولید ESBL در 70 ایزوله (4/ 81%) مشاهده شد. در بین آنتی بیوتیک های کلاس بتالاکتام، ایزوله های پسودوموناس، بهترین حساسیت را به پیپراسیلین-تازوباکتام (5/ 46%) نشان دادند.
بتالاکتام ها بر روی 40% عفونت های ناشی از پسودوموناس و 78% عفونت های اسینتوباکتر اثر ندارند. ظهور سویه های با مقاومت های چنددارویی، یک مشکل بزرگ سلامت ملی در ایران است که باید مورد توجه بیشتر قرار گیرد.