مقایسه کمی بیان ژن های CBF1 و CBF4 تحت تنش سرما در ارقام انگور وینیفرا (Vitis vinifera L.) خلیلی دانه دار، شاهرودی و گونه ریپاریا (Vitis riparia)

با توجه به اینکه انگور از جنبه اقتصادی اهمیت خاصی دارد، انجام مطالعاتی برای بررسی جنبه های متفاوت فرایند هایی که منجر به ایجاد مقاومت در برابر سرماهای غیر منتظره پاییز یا دیررس بهاره می شود، ضروری به نظر می رسد. در این راستا بررسی بیان ژن هایی که موجب افزایش تحمل به سرما می شوند اهمیت ویژه ای دارد. لازمه بیان ژن های سنتز کننده پروتئین هایی که در سازگاری به سرما نقش دارند گروهی از عوامل رونویسی اند. در این آزمایش تفاوت بیان دو عامل رونویسی CBF1 و CBF4 در ارقام انگور خلیلی دانه دار، شاهرودی و گونه ریپاریا تحت تنش سرما مقایسه شد. نتایج نشان داد بیان ژن CBF1 در دقایق اولیه بعد از تنش سرما افزایش نشان داد و انگور ریپاریا بیان بیشتری نسبت به دو رقم انگور وینیفرا داشت، همچنین کمترین میزان بیان ژن CBF1 مربوط به رقم شاهرودی بود که بعد از گذشت یک روز از شروع تنش مشاهده شد. در مورد ژن CBF4 افزایش بیان با گذشت ساعت های اولیه پس از تنش آغاز شد و مشابه ژن CBF1 بیشترین بیان مربوط به انگور ریپاریا بود. مقایسه میزان بیان این دو ژن در انگور ریپاریا نشان داد که به طور کلی، میزان بیان ژن CBF4 حدود 10 برابر میزان بیان ژن CBF1 بود.