تعیین نیازهای سرمایی و گرمایی قلمه های انگور و تغییر کربوهیدرات و هورمون ها در دوره سرمادهی

این پژوهش به منظور تعیین نیاز سرمایی و گرمایی انگور رقم های رطبی، سیاه شیراز و یاقوتی انجام شد. همچنین تغییر کربوهیدرات ها و هورمون های درونی در رقم یاقوتی سیاه در دوره سرمادهی بررسی شد. بدین منظور، قلمه های یک اندازه (30 سانتی متر) بی درنگ پس از خزان برگ ها در پاییز جمع آوری شدند. سرمادهی شامل 0 (شاهد)، 100، 200، 300، 400 و 500 ساعت در دمای 2 درجه سلسیوس بودند. سپس، قلمه ها در آب مقطر و در شرایط دمای اتاق و نور ممتد قرار گرفتند. درصد شکوفایی جوانه، تعداد روز تا شکوفایی اولین جوانه و 50 درصد جوانه ها، میزان نشاسته، کربوهیدرات های محلول، جیبرلین، سایتوکینین، اکسین و اسید آبسیزیک در بافت های جوانه، گره و میان گره اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که بالاترین درصد شکوفایی جوانه و کوتاه ترین زمان تا شکوفایی50 درصد جوانه ها در رقم های سیاه شیراز، رطبی و یاقوتی به ترتیب در تیمارهای 500، 400 و400 ساعت سرمادهی بود. در هر 3 رقم، بالاترین میزان نشاسته در تیمار های بدون سرمادهی بود و با سرمادهی میزان نشاسته کاهش و کربوهیدرات محلول افزایش یافت. میزان جیبرلین، سایتوکینین و اکسین با اعمال تیمار های سرمادهی، افزایش و آبسیزیک اسید کاهش یافت. در نتیجه نیاز سرمایی رقم های یاقوتی، رطبی و سیاه شیراز به ترتیب400، 400 و 500 ساعت و نیاز گرمایی4320،5472 و 8064 درجه ساعت (GDH) تعیین شد.