مقایسه تاثیر فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% و لیزر کم توان در درمان پیچ خوردگی مچ پای درجه 2

پیچ خوردگی مچ پا از شایع ترین آسیب های این مفصل می باشد، به طوری که 22% ضایعات ورزشی مربوط به پیچ خوردگی مچ پا می شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثرات فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% و لیزر کم توان در درمان پیچ خوردگی مچ پای درجه 2 بود.
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور در درمانگاه فیزیوتراپی فاطمیه رفسنجان در سال 1393-1392 انجام گرفت. تعداد 90 بیمار مبتلا به پیچ خوردگی مچ پا به طور تصادفی به سه گروه مساوی 30 نفری تقسیم شدند و تحت بررسی سه روش فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1%، لیزر و درمان رایج به مدت 10 جلسه قرار گرفتند. ارزیابی درد، التهاب و حرکات مچ پا از طریق آنالوگ بصری، متر نواری و گونیامتر در طی جلسات اول، پنجم و دهم بررسی گردید. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر، آزمون مقایسات زوجی TUKEY و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج این مطالعه نشان داد لیزر در مقایسه با فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% و درمان رایج به مدت 10 جلسه در کاهش درد در حین استراحت مچ پای پیچ خورده موثرتر بود (001/0p<). در رابطه با کاهش التهاب فنوفورزیس، لیزر و درمان رایج با هم تفاوت معنی داری نداشتند (79/0= p). همچنین، در رابطه با خون مردگی مچ پا، روش فنوفورزیس از لیزر و درمان رایج موثرتر بود (001/0p<).
از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که لیزردرمانی به مدت 10 جلسه می تواند درد ناشی از پیچ خوردگی پا را در مقایسه با فنوفورزیس هیدروکورتیزون 1% کاهش دهد ولی در بهبودی حرکات مچ پا فنوفورزیس از لیزر و درمان رایج اثر بهتری داشت.