تعیین رابطه برخی از عوامل پیکر سنجی و توان انفجاری پا با زمان شنای 100 متر آزاد شناگران نخبه نوجوان

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های پیکرسنجی، درصد چربی و میزان پرش Sargent با زمان شنای (100 متر آزاد) شناگران نخبه نوجوان بود.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بوده که آزمودنی ها به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند، بدین منظور، 21 نفر از شناگران پسر 15-10 ساله مورد ارزیابی قرار گرفتند که شامل: قد، وزن، 8 طول بدنی، 5 عرض بدنی، 7 محیط بدنی، 2 چین پوستی، قدرت گریپ دست و نیز میزان پرش Sargent بود که با استفاده از ترازو، متر نواری، کولیس و دستگاه هندگریپ ثبت و اندازه گیری شد و از آزمون همبستگی جزیی و پیرسون برای تجزیه و تحلیل یافته ها استفاده شد.
نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد رابطه معنی دار منفی بین رکورد شناگران (69/10±50/73 ثانیه) با طول بازو (89/3±72/32 سانتی متر)، طول ساعد (87/2±10/25 سانتی متر)، طول کف دست، طول دو دست، طول کف پا، عرض کف دست، دور ساعد، قدرت گریپ دست، درصد چربی و سابقه شنا وجود دارد (05/0p&le). بعلاوه بین رکورد پرش Sargent و قد نشسته، LBM و چربی ساق پا رابطه مستقیم وجود دارد (01/0p&le). آزمون همبستگی پیرسون نیز که برای تجزیه تحلیل نسبت های طول اندام ها به قد استفاده شد، نشان داد، بین متغیرهای نسبت طول ساعد به قد و LBM به قد رابطه معنی دار منفی وجود دارد (01/0p&le).
استعدادیابی نوجوانان با روش های پیکرسنجی، صحیح و دقیق بوده و برخی از عوامل پیکرسنجی با زمان عملکرد در شنا ارتباط بیشتری دارد.