راهکارهای اصلاح شبکه زهکشی آب های سطحی شهری بر اساس معیارهای مبتنی بر ریسک

اصلاح مناسب شبکه های موجود زهکشی آب های سطحی شهری سبب کاهش ریسک آب گرفتگی و حمل بار آلودگی توسط سیلاب می شود. بنابراین اتخاذ راهکارهای اصلاح سازگار با توسعه پایدار شهری نیازمند تحلیل ریسک های موجود کمی و کیفی آب در سیلاب شهری است. در این مقاله سه راهکار اصلاح این شبکه ها شامل یک راهکار سنتی (افزایش ابعاد کانال) و دو راهکار نوین (جوی باغچه و سیستم های ماند بیولوژیکی)، با استفاده از سه معیار شامل ریسک آب گرفتگی نقاط مختلف شبکه و ریسک آلاینده های سیلاب و هزینه اقتصادی بازسازی شبکه ارزیابی شدند. در نهایت این راهکارها با استفاده از روش تحلیل تصمیم گیری چند معیاره اولویت بندی شدند. روش پیشنهادی برای مطالعه موردی سیستم زهکشی آب های سطحی شهر گلستان در استان تهران که مدل شبیه سازی هیدرولوژیکی و هیدرولیکی آن با استفاده از نرم افزار SWMM ساخته شده است، تشریح شد. نتایج نشان می دهد که سیستم جوی باغچه می تواند به عنوان بهترین راهکار با هزینه تقریبی 20 میلیارد ریال معرفی شود که قادر به کاهش 59 درصدی ریسک کمی سیلاب (آب گرفتگی) و 26 درصدی ریسک کیفی (آلاینده ها) نسبت به شرایط موجود است.