مقایسه اثربخشی گروه درمانی فراشناختی و آموزش گروهی مهارت های زندگی بر افسردگی،کیفیت زندگی، سبک پاسخ دهی نشخواری و فراشناخت های زنان مطلقه

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی فراشناختی و آموزش گروهی مهارت های زندگی بر افسردگی، کیفیت زندگی، سبک پاسخ دهی نشخواری و باورهای فراشناختی زنان مطلقه بود.
در این تحقیق تجربی، از نوع طرح های تک عاملی با پیش آزمون و پس آزمون، 24 زن مطلقه ارجاع شده جهت درمان افسردگی به طور تصادفی در دو گروه گمارده شدند (گروه درمان فراشناختی و آموزش مهارت های زندگی). افراد گروه درمان فراشناختی، 8 جلسه گروه درمانی فراشناختی و افراد گروه مهارت های زندگی، 8 جلسه برنامه ی آموزشی مهارت های زندگی را دریافت کردند. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های افسردگی بک- ویرایش دوم(BDI-II)، پرسشنامه باورهای فراشناختی - 30 سوالی (MCQ-30)، سبک پاسخ دهی نشخواری (RRS) و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت- فرم کوتاه (WHOQOL-BREF)، در دو مرحله پیش از درمان و پس از درمان، گردآوری شدند. دو پرسشنامه اثرگذاری کلی بالینی (CGI) و رضایت از درمان (CSQ) نیز در پایان مداخلات توسط آزمودنی ها تکمیل شد.
گروه درمانی فراشناختی، در مقایسه با آموزش گروهی مهارت های زندگی، باعث بهبود معنادار باورهای مثبت درباره نگرانی (03/0p=)، بهبود بالینی کلی (01/0p= )، شاخص تاثیر (003/0p=) و رضایتمندی از درمان (04/0p=) شد. در سایر متغیرها تفاوت معناداری بین دو گروه دیده نشد.
گروه درمانی فراشناختی باعث بهبود باورهای مثبت درباره ی نگرانی، بهبود بالینی کلی و رضایت از درمان بیشتر در زنان مطلقه شد.