اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی دانش آموزان پسر هنرستانی منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی 93-1392 تشکیل می دادند، که ابتدا از بین مدارس این منطقه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، یک مدرسه انتخاب شده و سپس از میان دانش آموزان این مدرسه، 30 نفر از دانش آموزانی که نمره های اضطراب اجتماعی بالایی داشتند، انتخاب گردیده و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (15نفر) و گروه کنترل (15نفر) جایگزین گشتند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، 8 جلسه تحت برنامه ی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب اجتماعی استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل کواریانس نشان داد که دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به دانش آموزان گروه کنترل در پس آزمون به طور معناداری، اضطراب اجتماعی کمتری داشتند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان تاثیر معناداری دارد.