بررسی اثر کینزیوتیپ عضلات تراپزیوس بر میزان درد، حرکات عملکرد ی شانه و لغزش خارجی کتف در ورزشکاران با سندرم گیر افتادگی

آسیب های شانه در ورزش هایover head شیوع بالایی دارد. از این میان سندرم گیرافتادگی شایع ترین علت این آسیب ها میباشد. اسکاپولا نقش بیومکانیکی مهمی در عملکرد نرمال شانه دارد. ایمبالانس های عضلانی باعث تغییر در آرتروکینماتیک نرمال اسکاپولا و در نتیجه آسیب می شوند. یکی از درمان هایی که در افراد مبتلا به سندرم گیرافتادگی استفاده می شود کینزیوتیپینگ است. هدف از این مطالعه بررسی اثر کینزیوتیپ عضلات تراپزیوس بر میزان درد، حرکات عملکردی مفصل شانه و لغزش خارجی کتف در افراد مبتلا به سندرم گیرافتادگی بود.
15ورزشکار با میانگین (انحراف معیار) سنی 56/3±53/30 با سندرم گیر افتادگی در این مطالعه شرکت کردند .در این افراد درد با مقیاس دیداری درد- حرکات عملکردی مفصل شانه و آزمون لغزش خارجی کتف در سه وضعیت پایه ارزیابی شد. سپس با روش دکتر Kenzo Kase کینزیوتیپ مهاری برای عضله تراپزیوس فوقانی و کینزیوتیپ تحریکی برای عضله تراپزیوس تحتانی انجام شد . ارزیابی مجدد در سه فاصله زمانی، 20 دقیقه ،72 ساعت و 6 روز بعد از جلسه اول انجام شد .
میانگین میزان درد 72 ساعت بعد از تیپ و 6 روز بعد ار آن کاهش معناداری نشان داد ( 003/0= p و 003/0= P). حرکت abd+ ext.rot. شانه بعد از تیپ بهبودی معناداری نشان داد که بیشترین آن 6 روز بعد از تیپ بود (004/0=p). حرکت add. + int.rot. شانه بعد از تیپ بهبودی معناداری نشان داد و بیشترین بهبودی در 6 روز بعد از تیپ دیده شد (001/0=p). آزمون لغزش خارجی کتف در حالت اول تست (بازوها آویزان کنار بدن) بعد از تیپ با 001/0=p و در حالت دوم تست (دستها روی کرست ایلیاک) نیز با 003/0= p بهبودی معناداری نشان داد. در حالت سوم تست (دستها در 90 درجه ابدکسیون و چرخش داخلی) بهبودی معناداری دیده نشد.
کینزیوتیپ عضلات تراپزیوس در افراد با سندرم گیر افتادگی باعث کاهش درد، بهبود حرکات عملکردی شانه و بهبود ارتروکینماتیک اسکاپولا شد. پس می توان از کینزیوتیپ بعنوان یک درمان کمکی در افراد با سندرم گیر افتادگی استفاده کرد.