تحلیل اگزرژی پیشرفته ی سیستم تبرید آبشاری انبساط اجکتوری فوق بحرانی کربن دی اکسید

در این مقاله، به شناسایی محل ناکارآمدی سیستم تبدیل انرژی مورد مطالعه، جهت کاهش تلفات و بهبود عملکرد پرداخته می شود. یک تحلیل اگزرژی مرسوم دارای محدودیت هایی است که قادر به این شناسایی نیست و این شناسایی با تحلیل پیشرفته اگزرژی انجام می گردد. نقش اصلی تحلیل اگزرژی پیشرفته این است که با فراهم کردن اطلاعات به مهندسان کمک می کند تا در طراحی و عملکرد سیستم بهبود ایجاد کنند. این فراهم سازی اطلاعات با جداسازی تخریب اگزرژی انجام می شود. جداسازی تخریب اگزرژی به بخش های درون زا/برون زا و اجتناب ناپذیر/اجتناب پذیر یک پیشرفت جدید در تحلیل اگزرژی سیستم های تبدیل انرژی را ارائه می دهد که در این مقاله به ترکیبی از هر دو مفهوم پرداخته شده است. این جداسازی دقت تحلیل اگزرژی را بالا برده و بهبود یک سیستم را تسهیل می کند. روش استفاده شده در این مقاله جهت جداسازی، روش چرخه ی ترمودینامیکی است که بر مبنای تعیین سطوح دمایی برای چرخه های ایده آل و برگشت ناپذیر است.
سیستم تبرید آبشاری اجکتوری فوق بحرانی مورد تحلیل اگزرژی پیشرفته قرار گرفته است که ترکیبی از دو سیستم تبرید تراکمی است. در نتایج حاصل از تحلیل می توان دید با وجود اینکه بالاترین تخریب اگزرژی مربوط به اجکتور است اما برای بهبود باید از خنک کن فشاربالا شروع شود. متراکم کننده اول، اجکتور و تبخیرکننده به دلیل دارا بودن بیشترین مقدار اتلاف اگزرژی درون زای اجتناب پذیر در گام های بعدی برای بهبود قرار دارند.