استفاده از روش مونت کارلو برای شبیه سازی دز معادل جذب شده در یک مدل انسانی ناشی از عملکرد راکتورتحقیقاتی تهران و گازهای رادیو اکتیو متصاعد شده از آن

در این تحقیق، دز معادل در یک ماه کاری و سالیانه ناشی از عملکرد راکتور تحقیقاتی تهران را در یک فانتوم معادل انسان در نواحی بالایاستخر و اطراف گنبد که ناشی از گازهای رادیو اکتیو حاصل از شکافت رادیونوکلیدهای(Kr، Xe، Cs، Ar، S، N، C ،K، I) و ذرات ریز معلق خارج شده ازاستخر را به کمک کد MCNPX محاسبه می گردد. نتایج محاسبات نشان می دهند که دز دریافتی توسط کارکنان در بالا و اطرافاستخر وقتی در حد مجاز است که ساعات کاری به ترتیب 408 و 1836 ساعت در سال باشد یا سرعت تهویه به گونه ای باشد که اکتیویته گازهای متصاعد شده ازاستخر، به ترتیب مقادیر10 و 80 درصد از مقدار گزارش شده توسظ FSAR کاهش یابند.