فعل شبه معین ضمیری در زبان فارسی

در زبان فارسی نوعی خاصی از افعال شبه معین وجود دارد که همیشه با یک ضمیر همراه اند، گویا ادامه این افعال امروزه به شکل های غیرشخصی به کار می رود. این افعال در زبان فارسی کمتر شناخته شده هستند، شناخت این افعال به شناخت زبان فارسی کمک فراوانی می کند. در این تحقیق سعی شده است که در نگاه اول فعل شبه معین از دیدگاه دستوریان معرفی شود، و در ادامه نوعی فعل شبه معین به نام شبه معین ضمیری در زبان فارسی معرفی شود. گرچه تعاریف ارائه شده از این فعل اغلب مشابه هم هستند، اما همان طورکه معلوم است نام گذاری این فعل خود، مورد مناقشه است و در مواردی، تفاوتی میان فعل معین و شبه معین دیده نمی شود یا به همه ویژگی ها یا شکل های فعل شبه معین اشاره نشده است و به تبع آن، در تعداد این افعال، اتفاق نظر وجود ندارد. این تحقیق در چند بخش تنظیم شده است: بعد از مقدمه و پیشینه بحث، فعل شبه معین و نیز فعل شبه معین ضمیری معرفی شده است. در قسمت اصلی مقاله، شبه معین ضمیری در شاهنامه فردوسی در هفت بخش بررسی شده است که از جمله آنها نقش ضمایر، شکل ضمایر، میزبان های این ضمایر و نیز بحث تاریخی مربوط به این افعال آمده است.