ارزیابی محتوای برنامه درسی «اخلاق اسلامی» دانشگاه ها از منظر استادان دروس معارف اسلامی

هدف این مقاله ارزشیابی محتوای برنامه درسی اخلاق اسلامی دانشگاه ها از منظر استادان دروس معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم است. روش تحقیق از نظر اهداف، «کاربردی» و به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات، «توصیفی» از نوع «پیمایشی» و جامعه آماری 40 تن از استادان است که کل آنان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته حاوی 25 سوال بسته پاسخ در طیف پنج درجه ای لیکرت با پایایی 0.89 مطابق آلفای کرانباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از روش های آمار «توصیفی میانگین»، «انحراف استاندارد»، «واریانس»، «ضریب پراکندگی» و «آزمون استنباطی Z تک گروهی» استفاده شد. یافته ها نشان داد: محتوای برنامه درسی اخلاق اسلامی دانشگاه ها با نیازها و اهداف منظور، فرهنگ، ایده آل ها و آرزوهای اجتماعی، استعداد و توانایی دانشجویان، نیازها و علایق آنان و اصول و قانونمندی های برنامه ریزی درسی کاملا تناسب دارد که با اطمینان 0.99 و خطای 0.01تایید شدند. وضعیت نسبی میزان تناسب محتوای برنامه درسی اخلاق اسلامی با اصول و قانونمندی های برنامه ریزی درسی بیش از ملاک های مربوط به تناسب محتوا با ارزش های اجتماعی و ویژگی ها و نیازهای فراگیران است.