میزان آگاهی،آموزش ومشارکت عمومی در مدیریت پسماند: مطالعه موردی در شهر تهران

مشارکت عمومی در مدیریت اصولی پسماند شهری نقشی حیاتی دارد و اطلاع رسانی، آموزش و توانمندسازی از ملزومات استفاده از این پتانسیل هستند. در این مطالعه، میزان آگاهی، آموزش و مشارکت عمومی در مدیریت پسماند در شهر تهران در سال 1391 مورد بررسی قرار گرفت.
پس از بررسی وضعیت کلی مدیریت پسماند در شهر تهران، پرسشنامه ای در جهت اهداف مطالعه تنظیم گردید و تعداد 500 واحد مسکونی بعنوان نمونه به روش تصادفی از مناطق 22 گانه شهرداری انتخاب و ارزیابی شدند. تمام مراحل این طرح با رعایت موازین اخلاقی و پژوهشی انجام شد.
تنها حدود یک سوم مردم از سطح آگاهی مناسب در زمینه مدیریت پسماند برخوردار بودند. وضعیت کلی آموزش مردم در زمینه مدیریت پسماند نیز نامطلوب بود، سطح آموزش دریافتی 86% مردم ضعیف یا بسیار ضعیف بدست آمد. مشارکت عمومی در مدیریت پسماند در زمینه های مختلف متفاوت بود. مشارکت در فعالیتهایی نظیر پرهیز از ریخت و پاش پسماند و رعایت زمانبندی در انتقال پسماند به مخازن جمع آوری نسبتا مناسب بود، در زمینه های کاهش تولید پسماند و جداسازی اجزاء قابل بازیافت، مشارکت نسبتا کمتری مشاهده شد و جداسازی پسماند خطرناک و تولید کمپوست خانگی بعلت عدم وجود امکانات و آموزش، صورت نمی گرفت.
این مطالعه نشان داد که برای افزایش میزان مشارکت عمومی در مدیریت پسماند، علاوه بر آموزش عمومی باید امکانات لازم برای مشارکت مردم فراهم شده و گسترش یابد. تکرار و استمرار برنامه های آموزشی، آموزش چهره به چهره و استفاده بیشتر از رسانه های تلویزیون و اینترنت مورد تاکید است.