تحلیل روند تغییرات غلظت پنج آلاینده شاخص کیفیت هوا

آلودگی هوا، تهدیدی جدی برای سلامت عمومی و محیط زیست است. جهت کاهش اثرات ناشی از آلودگی هوا باید پارامترهای موثر در آلودگی هوا را به خوبی بشناسیم، از جمله پارامترهای مهم در تعیین میزان آلودگی هوا داده های هواشناسی است. هدف از این تحقیق، مطالعه بررسی روند تغییرات پنج آلاینده شاخص آلودگی هوا و ارتباط آن با داده های هواشناسی در تهران طی سال های 88-1380 است.
این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی است. داده ها از ایستگاه سینوپتیک سازمان هواشناسی و ایستگاه های شرکت کنترل کیفیت هوای شهرداری و سازمان حفاظت محیط زیست گردآوری شده و چگونگی روند تغییرات غلظت آلاینده ها و داده های هواشناسی و ارتباط آن ها با نرم افزار آماریSPSS مورد تحلیل قرارگرفت.
در این مطالعه مشخص شد که در طی سال های مورد مطالعه بر مقادیر غلظت آلاینده O3 افزوده شده و می توان آلاینده مذکور را آلاینده مسئول افزایش شاخص استاندارد آلودگی هوا در طی سال های اخیر دانست. همچنین از دیگر نتایج مهم این تحقیق می توان به روند کاهشی آلاینده (CO، NO2، SO2 و PM10) در طی سنوات مورد مطالعه اشاره نمود.
طی سال های فوق کیفیت هوای تهران از نظر آلاینده های CO، NO2، PM10 و SO2 بهبود یافته، در حالی که غلظت آلاینده O3 رو به افزایش بوده و از وضعیت استاندارد فاصله داشته است. با توجه به ارتباط معنی دار بین برخی از پارامترهای هواشناسی و آلاینده ها، مشخص گردید که متغیرهای هواشناسی می توانند در میزان آلایندگی هوای شهر تهران موثر واقع شوند.