بررسی تغییرات زاویه کیفوز، موقعیت قرارگیری کتف و دامنه حرکتی اندام فوقانی متعاقب 8 هفته تمرینات اصلاحی در دانش آموزان کیفوتیک

راستای ستون مهره ها بر وضعیت طبیعی کتف و هر دو اینها روی عملکرد کمربند شانه ای تاثیر می گذارند و به نظر می رسد تمرینات اصلاحی بتواند از طریق هماهنگ کردن گروه های عضلانی موافق و مخالف میزان این اختلالات را کاهش دهد . این تحقیق با هدف بررسی تغییرات زاویه کیفوز، موقعیت قرارگیری کتف و دامنه حرکتی اندام فوقانی متعاقب 8 هفته تمرینات اصلاحی در دانش آموزان کیفوتیک انجام شد.

در این کارآزمایی بالینی، 60 نفر از دانش آموزان پسر مبتلا به ناهنجاری کیفوز به روش هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجر بی (30 نفر) و کنترل (30 نفر)تقسیم شدند . گروه تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای سه جلسه 45-30 دقیقه ای به تمرین پرداختند. اندازه زاویه کیفوز قبل و بعد از دوره تمرینات با کمک دستگاه اسپاینال موس اندازه گیری شد. فاصله دو استخوان کتف از یکدیگر با استفاده از متر نواری و دامنه حرکتی فلکشن بازو بوسیله گونیامتر اندازه گیری شد. داده ها به کمک آزمون های آماری t مستقل و t وابسته تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.

نتایج تحقیق نشان داد که در گروه تجربی بین میانگین زاویه کیفوز در پیش آزمون(43/2±23/55) نسبت به پس آزمون (67/1±53/44)اختلاف معنی داری وجود دارد (001/0> p). همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین فاصله استخوان های کتف و دامنه حرکتی فلکشن بازو گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون اختلاف معنی داری وجود دارد (001/0> p ، 001/0> p). در حالی که بین میزان متغیر های تحقیق گروه کنترل در پس آزمون نسبت به پیش آزمون اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

با توجه به نتایج به نظر می رسد که انجام حرکات اصلاحی در افراد دچار ناهنجاری کیفوز ضمن کاهش میزان زاویه کیفوز موجب اصلاح موقعیت کتف و به دنبال آن افزایش دامنه حرکتی اندام فوقانی می شود