بررسی فشار کاف لوله تراشه و زمان اندازه گیری آن در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه

فشار کاف لوله تراشه باید در یک محدوده مناسب قرار گیرد تا ضمن امکان تهویه مثبت و جلوگیری از آسپیراسیون محتویات دهانی و معدی، خونرسانی مویرگ های تراشه را نیز حفظ نماید.
هدف از این تحقیق تعیین فشار کاف لوله تراشه و فواصل زمانی اندازه گیری آن در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه بود.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی می باشد، که بر روی 61 بیمار بستری در بخش های ICU بیمارستان های آموزشی-درمانی شهر رشت در سه ماهه تابستان 1392 انجام شد. اندازه گیری با استفاده از مانومتر فشار کاف در دو نوبت و به فاصله 6 ساعت برای هر واحد پژوهش انجام گردید و متغیرهایی نظیر سن، جنس، علت پذیرش در ICU، شاخص توده بدنی و تعداد روزهای لوله گذاری بیمار مورد بررسی قرار گرفت. برای توصیف داده ها از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و توزیع فراوانی) و استنباطی (آزمون تی، پیرسون و آنالیز واریانس) استفاده شد.
این پژوهش نشان می دهد که فشار کاف در نوبت اول فقط در 4/16 درصد نمونه ها طبیعی بوده و بعد از کنترل 6 ساعته و اصلاح فشار کاف این میزان به 7/78 درصد رسیده است. ارتباط بین روزهای لوله گذاری (نوبت اول اندازه گیری، 002/0p= و نوبت دوم اندازه گیری، 01/0p=) و شاخص توده بدنی (نوبت اول اندازه گیری ، 007/0p= و نوبت دوم اندازه گیری، 03/0p=) با فشار کاف معنی دار مشاهده گردید.
در این مطالعه علی رغم کنترل 6 ساعته، در نوبت دوم فشار کاف باز هم در 3/21 درصد موارد خارج از محدوده طبیعی بود و این موضوع می تواند این مسئله را یادآور سازد که جهت جلوگیری از عوارض ناشی از افزایش یا کاهش فشار کاف ممکن است کنترل فشار آن در فواصل زمانی کوتاه تر ضروری باشد