بررسی وضعیت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع 2 شهرستان ایلام سال 1393

کنترل موفقیت آمیز دیابت به طور عمده ای به انجام رفتارهای خود مراقبتی بیماران وابسته است پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع 2 شهرستان ایلام انجام گرفت.
در این پژوهش توصیفی مقطعی در سال 93، 70 بیمار دیابتی نوع 2 به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای به کار رفته در پژوهش شامل پرسش نامه مشخصات فردی و مقیاس خلاصه فعالیت های خودمراقبتی دیابت بود. داده ها در نرم افزار SPSS vol.20مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای سنجش ارتباط بین متغیرهای مستقل و وضعیت خودمراقبتی از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون های آماری tمستقل استفاده شده است.
یافته های پژوهش: نمونه های پژوهش از نظر وضعیت خودمراقبتی به ترتیب در سطوح متوسط(3/74 درصد) و ضعیف(4/21 درصد) خودمراقبتی قرار داشتند. میانگین نمره کلی خودمراقبتی 44/31 با انحراف معیار 89/8 بود. درصد نمره خودمراقبتی 9/44 درصد است که نشان دهنده خودمراقبتی پایین تر از متوسط است. بیشترین انجام خودمراقبتی را نمونه ها در ابعاد عدم مصرف سیگار(1/97 درصد) و مصرف منظم دارو خوراکی و انسولین(9/77 درصد)، کمترین انجام خودمراقبتی در بعد پایش قندخون در منزل(3/18 درصد) داشته اند. در این مطالعه بین تحصیلات و نمرات خودمراقبتی اختلاف معناداری وجود داشت به طوری که با افزایش تحصیلات افراد، میانگین نمرات خودمراقبتی افزایش یافت ولی بین جنس، تاهل و شغل و هم چنین نوع درمان با نمرات خودمراقبتی اختلاف معنادار نبود.
با توجه به این که اکثر بیماران دیابتی در این پژوهش از نظر خودمراقبتی در سطوح متوسط و ضعیفی قرار دارند، بنا بر این لزوم گسترش و حمایت از برنامه هایی با محتوای آموزش و پیگیری منظم خودمراقبتی در بیماران دیابتی را نشان می دهد.