بررسی و شناسایی ژن های مقاومت به تتراسایکلین در سویه های اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک جدا شده از نمونه های اسهال کودکان به روش Multiplex PCR و تعیین مقاومت آنتیبیوتیکی

برخی از سویه های پاتوژنیک اشریشیاکلی می توانند باعث ایجاد بیماری های روده ای و خارج روده ای شوند. اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک مهم ترین عامل اسهال کودکان کشورهای در حال توسعه است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی و توزیع فراوانی ژن های مقاومت به تتراسیکلین در اشریشیاکلی مولد اسهال می باشد.
تعداد 150 نمونه مدفوع اسهالی کودکان زیر 5 سال از مراکز درمانی مختلف در شهر تهران که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند جمع آوری و در نهایت 55 نمونه اشریشیاکلی با آزمون های مختلف میکروبی و بیوشیمیایی شناسایی و تایید گردید. آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل CLSI با آنتی بیوتیک هایی از گروه های مختلف انجام شد. جهت شناسایی ژن های مقاومت به تتراسیکلین از آزمون PCR چندگانه ای استفاده شد.
یافته های پژوهش: بیشترین مقاومت به آنتی بیوتیک ها، آموکسی سیلین و تتراسایکلین به ترتیب 3/36 درصد و 5/27 درصد و کمترین غلظت ممانعت از رشد(MIC) در بین سویه های مقاوم به تتراسایکلین، 6/66 درصد سویه ها g/mlμ 128 و 3/33 درصد سویه ها g/mlμ 256 گزارش گردید. بیشترین فراوانی ژن های مقاوم به تتراسایکلین، ژن tetA و tetB بوده که هر یک به میزان 6 نمونه(20 درصد) شناسایی شدند. ژن tetC در 2 ایزوله و ژن tetD در یک ایزوله شناسایی شدند.
مقاومت آنتی بیوتیکی اشریشیاکلی در کودکان مبتلا به اسهال می تواند نشان دهنده مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها، گسترش کاست های ژنی مقاومت به آنتی بیوتیک و انتقال ژنتیکی در بین جمعیت ها باشد. جهت درمان قطعی و عدم بروز مقاومت در سویه های پاتوژن، تعیین الگوی مقاومتی و میزان MIC جهت پیگیری روند مقاومت ضروری است.