تهیه داربست سه بعدی پوست انسانی و بررسی برهم کنش سلول های چسبنده مغز استخوان رت با داربست تهیه شده

ماتریکس بافت های سلول زدایی شده به دو دلیل به عنوان یک سیستم داربستی ایده آل در نظر گرفته می شوند، اولین دلیل شباهت ساختاری و مکانیکی با بافت های طبیعی و دومین دلیل وجود پروتئین های ماتریکس خارج سلولی است، که بعد از سلول زدایی باقی می مانند و می توانند در تمایز سلول ها نقش ایفا کنند. هدف از این مطالعه بررسی رفتار سلول های چسبنده ی مغز استخوان رت کشت داده شده بر روی ماتریکس سلول زدایی شده ی بافت پوست انسانی است.
در این پژوهش سلول زدایی بافت پوست انسانی با سه روش فیزیکی (انجماد آهسته، انجماد - ذوب سریع)، آنزیمی (تریپسین 25/0 درصد) به مدت 18 ساعت، و شیمیایی (SDS یا Sodium dodecyl sulfate یک درصد) به مدت 12 ساعت انجام گرفت. از داربست های تهیه شده، 1، 2، 3 و 4 هفته پس از کشت با تعداد 105×4 سلول، مقاطع میکروسکوپی تهیه و با رنگ آمیزی های مختلف مورد بررسی قرار گرفتند.
مطالعه هیستولوژیک داربست ها پس از سلول زدایی نشان دهنده ی حذف هسته ها و اجزای سلولی و حفظ رشته های کلاژن بافت بود. مطالعه ی داربست ها 1، 2، 3 و 4 هفته پس از کشت، چسبندگی و تکثیر سلول ها را نشان داد. همچنین در هر چهار هفته شاهد نفوذ و مهاجرت سلول ها به درون داربست نبودیم. بررسی های آماری اختلاف معناداری را در درصد تراکم سلولی در هفته ی دوم در مقایسه با سایر هفته ها نشان داد (P<0.001).
نتایج حاصل نشان می دهد که ECM (Extracellular Matrix) بجا مانده از سلول زدایی بافت پوست انسانی بستر مناسبی جهت بررسی رفتار سلول های چسبنده مغز استخوان رت RABMCs (Rat Adherent Bone Marrow Cells) می باشد.