بررسی تاثیر سرمایه فرهنگی بر اعتماد اجتماعی (مطالعه موردی شهروندان 18 سال و بالاتر شهر تهران)

هدف اصلی مقاله حاضر بررسی تاثیر سرمایه فرهنگی بر اعتماد اجتماعی است. یکی از ابعاد اصلی سرمایه اجتماعی که نقش مهمی را در برقراری ارتباط بین افراد ایفا می کند، اعتماد اجتماعی است. اعتماد اجتماعی از عوامل موثر در ایجاد نظم در جامعه است که پیامد آن تقویت انسجام اجتماعی است. به نظر می رسد که سرمایه فرهنگی نقش مهمی را در تبیین اعتماد اجتماعی داشته باشد. لذا در تحقیق حاضر تلاش می شود تا نشان داده شود که سرمایه فرهنگی چه مقدار از تغییرات اعتماد اجتماعی را تبیین می کند. تحقیق حاضر به روش پیمایش اجرا شده و اطلاعات آن با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شده است. جامعه آماری تحقیق شامل افراد 18 سال و بالاتر شهر تهران می باشد. حجم نمونه نیز 846 نفر را شامل می شود. شیوه نمونه گیری تحقیق حاضر نیز به روش خوشه ایچند مرحله ای متناسب با حجم می باشد. یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که در ابعاد مختلف اعتماد اجتماعی در شمال و جنوب شهر تفاوت معنادار وجود دارد و در تمامی ابعاد اعتماد اجتماعی، جنوب شهر(58/3) نسبت به شمال شهر(88/2) میانگین بالاتری را به خود اختصاص داده است. همچنین در ابعاد مختلف سرمایه فرهنگی در شمال و جنوب شهر تفاوت معنادار وجود دارد و در تمامی ابعاد سرمایه فرهنگی، شمال شهر(85/3) نسبت به جنوب شهر (90/2) میانگین بالاتری را به خود اختصاص داده است. رگرسیون خطی چند متغیره متغیرهای مستقل (سرمایه فرهنگی تجسم یافته، سرمایه فرهنگی عینیت یافته و سرمایه فرهنگی نهادینه شده) و متغیر وابسته (اعتماد اجتماعی) نشان می دهد که هر سه متغیر مستقل در مدل نهایی باقی مانده است و تاثیر هر سه بعد سرمایه فرهنگی بر متغیر اعتماد اجتماعی منفی است. مدل نهایی می تواند 1/31 درصد از تغییرات متغیر وابسته (اعتماد اجتماعی) را تبیین کند و در بین سه بعد سرمایه فرهنگی، تاثیر سرمایه فرهنگی عینیت یافته بر متغیر اعتماد اجتماعی بیشتر از دو بعد دیگر سرمایه فرهنگی (تجسم یافته و نهادینه شده) می باشد.