بررسی مقایسه ای شایستگی بالینی پرستاران بخش های مراقبت ویژه به دو روش خود ارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران دانشگاه علوم پزشکی زنجان 1392

کیفیت مراقبت پرستاری در بخش های مراقبت ویژه که شامل بیمارانی با شرایط بحرانی هستند حائز اهمیت فراوان است. از این رو پرستاران این بخش ها باید از شایستگی بالینی بالایی برخوردار باشند. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای شایستگی بالینی پرستاران بخش های مراقبت ویژه، به دو روش خودارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران انجام شد.
این مطالعه توصیفی- مقایسه ای، در مدت شش ماه از خرداد تا آذرماه 1392 میزان شایستگی بالینی 148 پرستار بخش مراقبت های ویژه را با دو روش خودارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی زنجان اندازه گیری نمود. ابزار مورد استفاده، مقیاس صلاحیت بالینی (NCS) بود که سطح صلاحیت بالینی پرستاران و نیز میزان به کارگیری مهارت های بالینی را در 63 مهارت و هفت حیطه مختلف مورد ارزیابی قرار داد. جهت مقایسه نتایج این دو روش، در مورد سطح حیطه های صلاحیت بالینی و سطح به کارگیری حیطه های مهارتی ضریب توافق کاپا محاسبه گردید.
همه ضرایب توافق بین سطح شایستگی بالینی خودارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران نسبتا ضعیف و در دو حیطه، بسیار ضعیف بود. کم ترین توافق با 098/0 مربوط به حیطه تضمین کیفیت و بیشترین توافق با 373/0 مربوط به حیطه یاری رسانی و کمک به بیمار بود. ضرایب توافق کاپا در ارزیابی فراوانی به کارگیری مهارت ها توسط پرستاران در تمام حیطه ها بسیار ضعیف بود.
نتایج این مطالعه نشان داد، هیچ توافقی بین روش خود ارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران، برای ارزیابی صلاحیت بالینی وجود ندارد. بنابراین هیچ یک از این دو روش قابل استفاده به جای روش دیگر نیست.