بررسی کارایی زئولیت های کلینوپتی لولایت اصلاح شده با سورفکتانت های هگزا دسیل تری متیل آمونیوم کلراید و nستیل پیریدینیوم بروماید در حذف نیترات از محلول های آبی

وجود آلاینده های سمی مانند آنیون های معدنی باعث آلودگی آب ها می شود و خطرات بالقوه ای برای سلامتی انسان ها و محیط زیست ایجاد می نماید. نیترات به عنوان یکی از این آنیون های معدنی، از مهمترین آلاینده های منابع آب های سطحی و زیرزمینی محسوب می گردد. زئولیت به دلیل خصوصیات جذبی بسیار در سطح وسیعی برای جذب آلاینده های آب و فاضلاب استفاده می شود. هدف از این پژوهش بررسی کارایی زئولیت کلینوپتی لولایت اصلاح شده با سورفکتانت در حذف نیترات از محلول های آبی بود.
در این مطالعه آزمایشگاهی، پس از دانه بندی و اصلاح زئولیت، اثر پارامترهای pH(3 تا 12)، فواصل زمانی (30 تا 300 دقیقه)، غلظت اولیه نیترات (250 تا 20 میلی گرم بر لیتر)، غلظت جاذب (3 تا 20 گرم در لیتر) در مقیاس آزمایشگاهی به صورت ناپیوسته مورد بررسی قرارگرفت. داده ها با مدل های ایزوترم لانگمیر و فروندلیچ و مطالعات سینتیک جذب مورد آنالیز قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که کارآیی حذف نیترات با دوز جاذب، زمان تماس رابطه مستقیم و با غلظت اولیه رابطه معکوس دارد. حداکثر راندمان حذف نیترات برای هر دو جاذب در 7 pH= و زمان مناسب در حالت تعادل 180 دقیقه بود. داده های حاصل، برای هر دو جاذب از ایزوترم جذب فروندلیچ و سنتیک درجه دوم کاذب تبعیت می کند.
نتایج این مطالعه نشان می دهد زئولیت ایرانی اصلاح شده با سورفکتانت قابلیت حذف نیترات را دارد. با توجه به ارزان بودن و در دسترس بودن و سادگی اصلاح، می توان این زئولیت را جهت حذف نیترات از آب های زیرزمینی به کار برد.