تحلیلی بر قیمت زمین شهری در استان های ایران طی سال های 1390-1380

توجه به زمین، به عنوان یک منبع اصلی و تجدیدناپذیر در توسعه پایدار شهری، امری ضروری است؛ زیرا زمین، جزء منابع اصلی توسعه پایدار شهری تلقی می شود. هدف از این پژوهش، تحلیلی بر قیمت زمین شهری در استان های مختلف ایران طی سال های 90-1380 می باشد. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است و از روش کتابخانه ای برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز استفاده شده است و نرم افزارهای GIS، GeoDa، PASW برای تحلیل اطلاعات به کار رفته اند. یافته های پژوهش، بیانگر توزیع تصادفی قیمت زمین شهری طی سال های 90-1380 در استان های مختلف می باشد و براساس آزمون رگرسیون Enter مشخص شد که بین متغیرهای درصد شهرنشینی و متوسط مساحت زمین ساختمان های شهری با قیمت زمین شهری در سال 1380 رابطه معناداری وجود نداشته است ولی در سال های 1385 و 1390 بین این متغیرها رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین سطح توسعه استان ها و قیمت زمین شهری در سال 1390 در برخی استان ها در سطح 95 درصد، رابطه معنادار وجود دارد. پس از بررسی روند تغییرات متوسط قیمت زمین شهری استان های ایران طی سال های 90-1380 مشخص گردید که متوسط ضریب تغییرات قیمت زمین شهری در کل کشور، برابر با 73/828 درصد بوده است و استان های بوشهر، خراسان رضوی و همدان، به ترتیب دارای بالاترین ضریب تغییرات بوده اند و استان های کردستان، هرمزگان و خوزستان نیز به ترتیب دارای کمترین ضریب تغییرات بوده اند.