فراوانی ضایعه های واکنشی زبان در دانشکده های دندان پزشکی قزوین و شهید بهشتی تهران (93-1377)

زبان به خاطر موقعیت ویژه و اعمال مختلف، در معرض تحریک های مزمنی قرار دارد که به ایجاد ضایعه های واکنشی منجر می شوند.
مطالعه به منظور مقایسه فراوانی ضایعه های واکنشی زبان در بایگانی دانشکده های دندان پزشکی قزوین و شهید بهشتی تهران طی 15 سال انجام شد.
در این مطالعه مقطعی گذشته نگر تمام پرونده های مربوط به ضایعه های واکنشی زبان در بایگانی بخش آسیب شناسی دهان دانشکده های دندان پزشکی قزوین (29 پرونده) و شهید بهشتی تهران (41 پرونده) از سال 1377 تا 1393 بررسی شدند. اطلاعات جمعیتی بیمار (سن و جنس)، نوع ضایعه (فیبروم تحریکی، پیوژنیک گرانولوما، واکنش دارویی و هیپرکراتوز)، موقعیت ضایعه در زبان و عادت بیمار ثبت و داده ها با آزمون های آماری کای دو، تی مستقل و آنوای یک طرفه تحلیل شدند.
از 70 بیمار مور مطالعه، 49 نفر (%70) زن بودند و میانگین سنی افراد مورد مطالعه 16±43 سال بود. از 70 پرونده مربوط به ضایعه واکنشی زبان، %4/51 فیبروم تحریکی و %6/38 پیوژنیک گرانولوما بودند. %9/42 ضایعه های واکنشی زبان در قسمت لترال، %6/28 در قسمت قدامی و بقیه به ترتیب در قسمت های پشت، دورسال و خلفی زبان بودند. در مردها، ضایعه پیوژنیک گرانولوما و در زن ها فیبروم تحریکی بیش ترین فراوانی را داشتند.
با توجه به یافته ها و فراوانی ضایعه های واکنشی فیبروم تحریکی و پیوژنیک گرانولوما نسبت به سایر ضایعه های واکنشی، به نظر می رسد تغییر شیوه زندگی و رعایت بهداشت دهان تا حدود زیادی به جلوگیری از این ضایعه ها کمک خواهد کرد.