بررسی ویژگی های ژئوشیمیایی سازند سروک در بلوک D حوضه خلیج فارس

سازند سروک(با سن کرتاسه)یکی از مهم ترین مخازننفتی در جنوب ایران است و حجم قابل توجهی از تولید نفت در حوضهخلیج فارس به این سازند نسبتداده می شود. در طرح مطالعاتیحاضر به منظور ارزیابی توان هیدروکربن زایی این سازند، بررسی روی مغزه ها، خرده های حفاریو نمونه های نفتی تهیه شده از چاه های میادین در بلوک D خلیج فارس درگستره بخش ایرانیانجام شد.تطابق یعنی مقایسه ژئوشیمیایی میان هیدروکربن ها، یا هیدروکربن هابا سنگ منشاو تعیین چگونگی ارتباط ژنتیکی میان آنها کهبرای این منظور از ابزارهاو متغیرهایی مانند بیومارکرها و ایزوتوپ استفاده می شود. نتایج حاصل از تجزیه های ژئوشیمیایی شامل تجزیه های مقدماتی (تجزیهپیرولیز راک -اول)، استخراج و تفکیک بیتومن، آزمایش های تکمیلی (کروماتوگرافی گازی) و کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی و بررسی های ایزوتوپی، روی نمونه ها بیان می دارد که کروژننمونه های بررسی شده مخلوطی از انواع II و IIIاست و نشان می دهد که مواد آلی تولید کننده هیدروکربن از محیطی دریایی همراه با کمی ورودی از خشکی تولید شده اند. هیدروکربن های موجود در سازند سروک از یک سنگ منشا با جنس کلاستیک-کمی کربناتهتولید شدهو در شرایطی احیایی-نیمه احیاییرسوبکرده اند. کروماتوگرام های برش های اشباعنمونه ها نشان از نبود پدیده تخریب زیستی نمونه های مورد مطالعه دارد. نمونه های نفتی و میان لایه ای شیلی-آهکیسازند سروک پتانسیلیهیدروکربنی متوسطتا خوب را نشان می دهند.مجموعه نمونه های مورد بررسی، از دید درجه بلوغ، در شروع پنجره نفت زایی (اواخر دیاژنز-اوایل کاتاژنز) قرار گرفته اند. همچنین هیدروکربن ها ویژگی های پارافینیک-نفتنیک نشان می دهند. به نظر می رسد که لایه های شیلی-آهکی موجود در بخش هایی از سازند سروک (بخش احمدی) در بلوک D خلیج فارس، سبب تولید هیدروکربن های موجود در مخزن سروک شده است.