رابطه الهام و تحدیث در علم امامان شیعه

امامان شیعه دارای درجه ای عالی از علم می باشند که فراتر از علم بشری است، اما این علم امری ذاتی و استقلالی نیست بلکه جنبه افاضی دارد. لذا ائمه این علوم را از منابعی متفاوت دریافت می کنند. الهام و تحدیث در شمار منابع مهم علوم ائمه قرار می گیرند که توجه و پژوهش در ماهیت آن دو نشان دهنده ارتباطشان با یکدیگر می باشد.
مساله این نوشتار این است که از آن جا که الهام و تحدیث از سنخ کشف و شهود می باشد لذا چه تفاوتی میان این دو وجود دارد. احتمال می رود که الهام و تحدیث دارای سنخیت واحد باشند و تنها به سبب ملاحظات و نگرش متفاوتی که از زوایای مختلف به آن ها شده است آن دو متفاوت لحاظ شده اند. نیز به این اشکال اساسی پاسخ گفته می شود که استفاده از این دو منبع با وراثت علوم ائمه از پیامبر اکرم ناسازگار نبوده و مستلزم کاملتر شدن علوم اهل بیت نسبت به پیامبر اکرم نمی باشد.