اثربخشی آموزش مهارت های مدیریت زمان بر اهمال کاری و مدیریت زمان تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مدیریت زمان بر اهمال کاری و مدیریت زمان تحصیلی بود. روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است.
جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور تبریز در سال تحصیلی94-93 بودند، نمونه پژوهش حاضر به صورت نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انجام گرفت که 70 نفر از دانشجویان انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند هر دو گروه پرسشنامه های اهمال کاری(تاکمن،2001) و مدیریت زمان تحصیلی گارسیاروس، گونزالز و هینوجو(2004) را پر کردند(پیش آزمون). بعد از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش طی 10 جلسه 2 ساعته به صورت گروهی در جلسات آموزش مهارت های مدیریت زمان شرکت کردند اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند و پس از اتمام جلسات، هر دو گروه با پرسشنامه های مذکور (پس آزمون) مورد سنجش قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش مانکوا استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های مدیریت زمان اهمال کاری را کاهش و مدیریت زمان تحصیلی را افزایش می دهد. با توجه به حجم زیاد تکالیف و اهمیت و کاربرد مدیریت زمان در کاهش اهمال کاری و افزایش مدیریت زمان تحصیلی لازم است مدیریت زمان را با تاکید بیشتری به دانشجویان آموزش داده شود تا باعث نهادینه شدن مدیریت زمان در آن ها شود.