رابطه علی محیط خانواده و محیط کلاس درس با رفتار پرخاشگرانه در مدرسه با میانجی گری تنهایی، شهرت به ناهماهنگی و نگرش نسبت به اقتدار

هدف پژوهش حاضر، بررسی مدل رابطه علی محیط خانواده و محیط کلاس درس با رفتار پرخاشگرانه از طریق تنهایی، شهرت به ناهماهنگی و نگرش نسبت به اقتدار بود. شرکت کنندگان پژوهش، 343 دانش آموز (158 پسر، 185 دختر) دوره ی متوسطه ی دوم مدارس دولتی شهر پل دختر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند و پرسش نامه های «چه رویدادهایی در کلاس می گذرد؟»، محیط خانواده، پرخاشگری، تنهایی، ادراک از شهرت و نگرش به اقتدار مدرسه را تکمیل کردند. در این مطالعه، برازش مدل پیشنهادی به روش تحلیل مسیر مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی با یک اصلاح، برازش خوبی با داده ها نشان می دهد (14/1χ2/df= ،97/0=GFI، 96/0=CFI، 93/0=AGFI، 98/0=IFI، 05/0=RMSEA). همچنین، نتایج پژوهش حاکی از آن بود که محیط خانواده و محیط کلاس هم به شکل مستقیم و هم از طریق اثرگذاری بر احساس تنهایی، نگرش نسبت به اقتدار و شهرت به ناهماهنگی پیش بینی کننده رفتارهای پرخاشگرانه در مدرسه بودند. بر اساس این نتایج می توان گفت رفتارهای پرخاشگرانه در مدرسه، با توجه به انواع نگرش ها و احساساتی که فرد در خانواده و کلاس با آن ها درگیر است، قابل پیش بینی می باشد.