تعیین ژنوتایپ mef ایزوله های استر پتوکوک بتا همولیتیک گروه A جدا شده از بیماران شهر سنندج

افزایش مقاومت دارویی به ماکرولیدها احتمالا بدلیل مصرف بی رویه و نا بجای این آنتی بیوتیک می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی مقاومت به ماکرولیدها در ایزوله های استرپتوکوک بتا همولیتیک گروهA جدا شده از نمونه های بالینی حامل ژن mef و مقایسه فنوتیپ و ژنوتیپ آن ها و همچنین بررسی میزان فراوانی این باکتری در جامعه مورد مطالعه بود.
چهل نمونه استرپتوکوک پیوژنز بتا همولیتیک گروه A که از 825 نمونه بیمارستانی با روش DAD جدا شده بود، با استفاده از تکنیک PCR و پرایمرهای اختصاصی برای دو ژن mefA و mefE بررسی شدند و سپس آنالیز آماری داده ها با نرم افزار SPSS و EXCEL انجام گرفت.
شیوع فراوانی استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A در جامعه مورد مطالعه 84/4% و مقاومت ماکرولیدی در میان ایزوله ها 40% بود. میزان فراوانی فنوتیپ های ایزوله های GAS مقاوم به اریترومایسین در تست القای مقاومت (D-TEST) از میان 8 ایزوله، تعداد (50%)4 مورد دارای فنوتیپ Mو (5/37%)3 مورد دارای فنوتیپ cMLSB و (5/12%)1 مورد دارای فنوتیپ MLSB i بودند. از میان 16 ایزوله دارای مقاومت ماکرولیدی 8 ایزوله (50%) حامل ژن mefA و یک ایزوله (25/6%) حامل ژن mefE و 7 ایزوله (5/37%) هیچ کدام از ژن های mefA /E را نداشتند.
در مطالعه حاضر در میان ایزوله های GAS مقاوم به اریترومایسین، فنوتیپ Mدارای بیشترین شیوع بود. به علاوه، برای بررسی و تفسیر تست های D-TEST و آنتی بیوگرم، تست PCR به عنوان یک تست روتین تاییدی است.