بررسی تاثیر ساکشن باز راه هوایی مصنوعی بر اساس معیارهای جامع نیاز به ساکشن بر وضعیت همودینامیک بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه

هدف از ساکشن راه هوایی مصنوعی مداخله مهمی در مراقبت از بیماران تحت دستگاه تهویه مکانیکی است. هدف این پژوهش تعیین تاثیر ساکشن باز راه هوایی مصنوعی با استفاده از معیارهای جامع نیاز به ساکشن بر وضعیت همودینامیک بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه (ICU) می باشد.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با یک گروه کنترل است.60 بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در ICU به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به شکل تصادفی بلوکی به دو گروه 30 نفره تخصیص یافتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه دموگرافیک و برگه ثبت وضعیت همودینامیک استفاده شد. در گروه آزمون و کنترل نیاز به ساکشن به ترتیب بر اساس معیار جامع و مرسوم تعیین و ساکشن به روش استاندارد انجام شد. سپس وضعیت همودینامیک نمونه ها قبل، دو و پنج دقیقه بعد از ساکشن تعیین گردید. داده ها با نرم افزار 17 SPSS تجزیه و تحلیل شد.
مقایسه میانگین فشار متوسط شریانی (MAP) و اشباع اکسیژن خون بین دو گروه به ترتیب در دو دقیقه (001/0P= و 015/0P=) و پنج دقیقه (006/0 P=و 001/0P=) بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری را نشان داد. اختلاف میانگین متغیرهای همودینامیکMAP (041/0P=)،O2 saturation (001/0P=)، فشار خون دیاستولیک (DBP) (021/0P=) بین قبل از مداخله و دو و پنج دقیقه بعد از مداخله در گروه آزمون معنی دار بود.
به نظر می رسد انجام ساکشن بر اساس معیارهای جامع در پیشگیری از عوارض ساکشن و حفظ ثبات وضعیت همودینامیک بیماران تحت ونتیلاتور موثر است.