بررسی محدودیت های فنی و غیرفنی تجارت الکترونیکی کالاهای ورزشی (مطالعه موردی: استان آذربایجان شرقی)

تولید و تجارت لوازم ورزشی امروزه جزء لاینفک اقتصاد کشورها به شمار می رود و از سوی دیگر این امر به عنوان یکی از سیاست های سازمان های مرتبط با ورزش درکشورها شناخته می شود. با توجه به گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات، توسعه تجارت داخلی از این امر مستثنی نبوده و بحث تجارت الکترونیک در صدر اولویت های سازمان ها و شرکت های متفاوت قرار گرفته است. یکی از مهم ترین مراحل در برنامه ریزی تجارت الکترونیکی شناسایی موانع پیاده سازی تجارت الکترونیک در سازمان ها و شرکت ها می باشد. در این راستا تحقیق حاضر به شناسایی محدودیت های فنی و غیرفنی پیاده سازی تجارت الکترونیکی در شرکت های تولیدکننده ی کالاهای ورزشی می پردازد.
روش شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی - پیمایشی است. با استفاده از پرسش نامه ی برگرفته شده از پرسش نامه مقدسی (1385) انجام شد. جامعه ی آماری این پژوهش را مدیران شرکت های تولیدکننده ی کالاهای ورزشی در استان آدربایجان شرقی که بر اساس فرمول مورگان 44 شرکت به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون کلموگروف اسمیرنف جهت مشخص کردن نرمال بودن جامعه و جهت بررسی پایایی پرسش نامه از آلفا کرونباخ استفاده شده است. جهت آزمون فرضیه ها، از روش رگرسیون لجستیک در سطح 05/0=α استفاده گردید.
نتایج به دست آمده از تحقیق نشان داد که موانع اقتصادی (05/0p= و488/8X2=) در پیاده سازی تجارت الکترونیکی کالاهای ورزشی تاثیر معنی دار دارد. ولی موانع فنی (472/0p= و513/0-X2=)، موانع فرهنگی- اجتماعی (489/0p= و480/0-X2=) و موانع قانونی- مقرراتی (089/0p= و614/0-X2=) در پیاده سازی تجارت الکترونیکی کالاهای ورزشی تاثیر معنی داری ندارد.
با توجه به نتایج بدست آمده لزوم رفع موانع اقتصادی جهت پیاده سازی تجارت الکترونیکی در شرکت های تولیدکننده ی کالاهای ورزشی استان ضروری به نظر می رسد.