بررسی میزان مقاومت به داروهای کارباپنم و تولید آنزیم کارباپنماز KPC در سویه های کلبسیلاپنومونیه جدا شده از نمونه های بالینی و تعیین الگوی مقاومت اکتسابی آن ها

وجود مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های کلبسیلاپنومونیه یکی از چالش ها و نگرانی های سلامتی انسان است. اهداف این مطالعه بررسی فراوانی مقاومت به داروهای کارباپنم در سویه های کلبسیلاپنومونیه و تعیین الگوی مقاومت اکتسابی آن ها به منظور به دست آوردن کاراترین آنتی بیوتیک ها و بررسی فنوتیپی فراوانی آنزیم کارباپنماز KPC بود.
این مطالعه مقطعی-توصیفی بر روی نمونه های بالینی شامل ادرار میانی، نمونه های تنفسی، مایعات استریل و خون جمع آوری شده از بیمارستان الزهرا(س) شهر اصفهان در طی یک سال انجام شد. الگوی مقاومت اکتسابی سویه های جدا شده کلبسیلاپنومونیه نسبت به 31 آنتی بیوتیک مختلف از 17 کلاس آنتی بیوتیکی محاسبه شد و تعداد سویه های مقاوم چند دارویی(MDR)، مقاوم دارویی گسترده(XDR) و مقاوم دارویی همه جانبه(PDR) طبق تعریف جدید CDC تعیین گردید. تمامی اطلاعات توسط نرم افزار WHOnet 5.6 تجزیه و تحلیل گردید. در سویه های مقاوم به کارباپنم ها، کمترین غلظت ممانعتی(MIC) به روش E-test برای ایمی پنم و مروپنم محاسبه گردید و میزان مقاومت آنزیم KPC به روش فنوتیپی هاچ اصلاح شده بررسی شد.
یافته های پژوهش: موثرترین آنتی بیوتیک ها بر علیه 98 سویه کلبسیلاپنومونیه جدا سازی شده به ترتیب کولسیتین، تیگسیکلین و کلرامفینیکل بودند. هم چنین نتایج نشان داد که 99 درصد سویه ها MDR و تقریبا 6 درصد نیز XDR بودند ولی هیچ سویه PDR یافت نشد. مقاومت به آنتی بیوتیک های خانواده کارباپنم برای دوری پنم برابر 3/64، برای ارتاپنم برابر 4/69، برای ایمیپنم برابر 1/55 (به روش Etest) و 2/58 (به روش انتشار از دیسک) و برای مروپنم برابر 3/65 (به روش Etest) و 3/64 (به روش انتشار از دیسک) بود. تست فنوتیپی آنزیم کارباپنماز KPC برای 70 سویه(71 درصد) از سویه های کلبسیلاپنومونیه مثبت بود.
مطالعه حاضر نشان دهنده فراوانی بسیار بالای سویه های MDR، مقاومت بالا به داروهای کارباپنم و میزان بالای آنزیم کارباپنماز KPC در سویه های کلبسیلاپنومونیه است که نیاز فوری به بازنگری و اصلاح الگوی مصرف آنتی بیوتیک ها را نشان می دهد.